Tarifin yoktur senin hem ebed hem ezelsin
Aþkýn mabedinde kal böyle daha güzelsin
Ay ýþýðý elmas olup süzülürken saçýndan
Kalbimi açýp baksan sen çýkarsýn içinden
Uzansak bir kumsala öpsem avuçlarýný
Býkmam ta fecre kadar okþasam saçlarýný
Gönlümdeki yangýnlarý kýzgýn çöllere saldým
Kalbimin gurbetinde yine boðuldum kaldým
Her gün batýmýnda yeni güne baþlarým
Ebr-i nisana inat boþalýr gözyaþlarým
Nice yýllar geçti benim yalan dünyamdan
Ölümlerle uyandým yine tatlý rüyamdan
Þimdi sen yoksun içime gömdüm acýlarý
Mavi yalnýzlýklardan seyrettim yolcularý.
Býrak artýk düþlerimi yalnýzlýða uyanayým
Sen var iken sensizliðe ben nasýl dayanayým
Dünyalarý bulurdum o tatlý sözlerinde
Düþünmeden sabahý,dinlensem gözlerinde
Anlatmaya söz yetmez yürekte yýlgýnlýðý
Seni sevmekle yaptým en büyük çýlgýnlýðý
Yokluðun zulmediyor her gün baþka biçimde
Sen sevdayý ne bilirsin yürek yok ki içinde
Bir umudu öldürdün kirlenen ellerinde
Naðmeler gezmez oldu udumun tellerinde
Adýný yazdým karanlýðýna gecenin
Parlayýp sönmektir kaderi ateþböceðinin
Seni arar iken bu âlemde sensizliðe ulaþtým
Sevdalarýn sürgün kentlerinde dolaþtým
Nerde uyur martýlar yüzyýllardýr bilinmez
Baþlamýþtýr bu yolculuk artýk geri dönülmez
Býraktýðým feryatlarla geceleri deleceksin
Sensizlik ne yamandýr sen nereden bileceksin
Unutup gitsem bir gün anmasam hiç adýný
Yokluðunda anladým yokluðumun tadýný
Þu anlamsýz dünyada beni yürekten ettin
Gittin ey vefasýz yine ansýzýn gittin
Terk ettim bedenimi yokluðun sarsýn diye
Lanetledim dünyayý içinde sen varsýn diye
Sen her sabah bir yürekte arýyorken þansýný
Öðrendin mi pervaneyle ateþlerin dansýný?
Bülbüller ayrý kaldý baðzarýndan gülünden
Fýþkýrýyor alevler bir sevdanýn külünden
Hüzzamdan bir þarký kalmýþ dudaklarýmda
Hicrinin feryadý inler þimdi kulaklarýmda.
Bilmem daha kaç yýl geçecek kimsesiz, sensiz böyle
Ölümden uzak bir yer varsa giderim sen adresi söyle!
2007-ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.