SENİ SEVİYORUM BİLESİN
Ela gecelerde uðruna gözyaþlarý döktüðüm
En izbe köþelerde adýna þiirler dizdiðim
Utanmadan adýný sayýkladýðým
Bir yaprak gibi yüreðine döküldüðüm
Evler kurduðum yeþil gözlerinde
Ýkamet ettiðim yanaklarýnda
Adresim olan, barýnaðým.
Ýzmir oluyorsun bana bir an
Ýncir reçelim diyorum
Ýzmir reçelim oluyorsun.
Seni sevdiðim kadar Ýzmir’i seviyorum
Ýzmir üzmüyor seni
Ýzmir üzmüyor beni
Bu sakarlýk bana yakýþýyor
Bu akarlýk boz bulanýk sana
Bu aþkýn gideri yokmuþ artýk
Ederi canmýþ bilesin.
Seni seviyorum bilesin.
Leyla oldum sana,
Mecnun olsan ne yazar
Bir mesnevide buluþuruz belki
Kahramaný oluruz zamanýn.
Yaþarýz azar azar.
Aklýmý zayi ettim uðruna
Kalbimi saldým ardýna
Kendimi aldým benden
Tereyaðýndan kýl çeker gibi
Caný bedenden alýr gibi
Kendimi kattým sana
Canýmý attým sana.
Etimi kemiðimi at çöplüðe
Ýþe yaramaz artýk bilesin
Çürüsün karýþsýn topraða
Ne yapsam geçmiyor sensizlik
Bu ne bela bu ne Ela?
Caným acýyor bu ne ensizlik
Bu ne densizlik…
Misli yok bu acýnýn
Çaresi yok bu derdin
Eti týrnaktan çeken bilir
Seni seviyorum bilesin.
Adýný yazdým kara kaplý kalbime
Kara saplý bir býçak ile
Öp öp geçmez bu yara
Bitmez bu kanama
Alnýma deðen kalem
Yazmýþ seni bana
Geç ama erken
Uyanýrken…
Alnýma deðen kalem
Çizmiþ seni bana
Vakit varken.
Doya doya yaþa
Kana kana iç
Yana yana sev.
Cansýn bilesin.
Sen orada giyeceksin siyahlarýný
Ben burada giyeceðim beyazlarýmý
Ayrýlýðýn adýný
O zaman tadacaðýz.
Ýki yabancý ceset gibi
Birimiz yerin üstünde
Diðerimiz yerin altýnda olacaðýz
Fark etmeden birbirimizi aðlayacaðýz
Gözyaþlarýnda buluþacaðýz
Belki de ölünce kavuþacaðýz.
Seni seviyorum bilesin.
Umut yok artýk
Kendine iyi bak diyorsun
Ben sensiz nasýl bakarým sana
Gözlerinsiz ellerinsiz gülüþünsüz
Kurþuna ver beni namluya sür beni
Uçuruma sürükle, gözlerine
Kaybet beni
Yok et.
Hiç et.
Umudu kaldýrma rafa
Ah bu ne kafa!
Çetin yolardan geldim sana
Kuyulardan geçtim
Daðlardan aktým
Çöllerden aþtým
Ummanlarda boðuldum
Kumlarda zerrelendim
Semada ufalandým da geldim
Azaldým da geldim
Bittim de geldim
Yittim de geldim
Gittim de geldim.
Kolay deðil sana yolculuk
Olay deðil...
En uzun yoldan geldim
Camlý yoldan geldim
Buzlu yoldan.
Kanlý yoldan aþtým
Dikenli yoldan.
Sapa yoldan kaptýra geldim kendimi
Sana sapa geldim yalpalayarak geldim.
Seni seviyorum bilesin.
Tek kaldým yeryüzünde sanki
Bir baþýma
Âdem yalnýzlýðýdýr bu
Havva uzak diyarda…
Daðlar yýkýldý da ben kaldým altýnda
Canlar yýkýldý da ben kaldým altýnda,
Aðýrmýþ insan eti
Saðýrmýþ dünya cemiyeti
Ýnsan tek kalýnca anlarmýþ
Kim bulmuþ aþkta afiyeti
Tek kaldým yeryüzünde sanki
Bu suç benimmiþ sanki!
Ýlahi!
Bu nasýl bir aþkmýþ içimde.
Ýri dikenler var kalbimde
Ayrýlýktan gelen.
Batar kanar kanar batar
Dikenler var kalbimde
Sensizlikten kalan.
Ucu sivri, iri mi iri
Yâre batar yara olur yeri
Meðer yar eliymiþ yine merhemi...
Vardý elbet bunun da hikmeti?
Ne yana gideceðim þimdi ben sensiz
Yönüm sendin
Hangi rüzgâra bel baðlayacaðým þimdi
Yelkenim sendin.
Açýl da kapýl aþkýn dalgasýna
Saçýl da yýkýl aþkýn rüzgarýna
Rotam sensin.
Aþkýmsýn bilesin.
Dahasý var bu aþkýn
Ötesi…
Öpülesi yaný daha var
Kanayasý…
Gidesi yaný olacak daha
Kalasý…
Bitesi olacak bu aþkýn
Doðasý…
Hep olasý yani
Hep yaþayasý…
Esu demiþtim ya
Ýþte bu da aliterasyonu
Modasý…
Aklýma geldin yine
Gittiðin yok ya!
Neyse!
Þu üç günlük dünyada
Dört günlük mutluluðumdun.
Ýki kiþilik dünyamda
Tek kiþilik sevdiðimdin.
Özür dilerim senden
Kalbine vermiþ olduðum geçici üzüntüden dolayý
Kaç gidiþ biriktirdin kalbinde
Harca harca bitmez
O kadar çok gittin ki
Bir kez kalmana bedel.
Seni seviyorum bilesin.
Ð gibi yalnýzým sahipsizim öksüzüm
Ben bu alfabenin yetimiyim.
Bul beni desem bu þiirin içinde
Bul desem senin içinde
Ödülüm olur musun?
Benim olur musun?
Varsan yaþýyorum bilesin.
Yoksan ölüyorum bunu da bilesin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.