Ýçimde ki yokluðunun cehennemini Ne sen sor ne ben söyleyeyim.
Yolunu þaþýran bir garip yolcu misali Dönüp duruyorum geldiðim noktaya Yok bir çýkýþý senden baþka Gel tut ellerimden çýkar beni bu çýkmaz sokaklardan Ya da derdin ne diye Ne sen sor, ne ben söyleyeyim.
Bir can yandý ki kavrulan ellerinden Dokunsan tutuþacaðým Dokunmasan üþüyorum varlýðýnýn ýzdýrabýndan Sensiz geçen geceler, aþkýn renkli nehrine döndü de Kýzýl mý, yeþil mi bilemedim Gerisini; Ne sen sordun ne ben söyleyebildim..
Çantamýn kenarýna asýlý kalan kýrmýzý rujumdun Silkeledim yanaklarýndan izim kalasýya Lekelenen geçmiþimle beraber týkýþtýrdým içine Hiç tanýmasam dediðim bir dönemecin baþýnda Fýrlatýp attým karanlýðýn gölgelerine Nereye mi düþtü? Ne sen sor,ne ben söyleyeyim.
Tutamadýðým bir yaramaz çocuðun Atik adýmlarýyla gömerken beni mazine Ayaðýna takýlan kaldýrým taþýydým göremediðin Aklýnýn bir köþesi benimle dolup taþarken Sindirsen geçmiþin gölgelerine ne çýkar Ben seni ölümün en güzel dansýnda terkettim Nereye gittiðimi, Ne sen sor, ne de ben söyleyeyim.
Senden kalan ne varsa topladým teker teker Bir sayfanýn en þiir kokan kýsmýna astým Bir daha okunmasýn diye þifreledim o kýsmý Gözlere deðil Kalp gözüne mühürledim Ancak kalpten bakanlar görsün diye Nedenini Ne sen sor, ne ben söyleyeyim.
Bir ölüye sorulan son arzumdun Sen dediðim.. Sebebini Ne sen sor, ne ben söyleyeyim.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.