Oysa Çocukluðumda Lacivertti ellerin eteklerin mavi Ayný babamýn göz rengi Hangi dem yeþile çaldý Narin tenin. Avuçlarým da içinde þimdi Kader mi?
Bak…! Küskün gece Alýp koynuna turuncuyu Kuru hüzünleri yeþertiyor Üstünde siluetinin yeniden Acýyor gözbebeklerim. Benim de Kývrýldýkça kýyýya Ýsyana dayalý dudaklarým Her geçen gün biraz daha Hýrçýn. Kýzgýn
Bir kulaç atsam sýrtýna Biraz Karadeniz Basýp ay ýþýðýna Biraz Marmara döksen…
Karýþtýrsam bir kadeh þarapla Buram buram yanarken Yakamozlar yüreðin arasýnda
Sorma…
Sol taraftaki koca delik Hisar kýyýlarýndan kalan Kapkara sandalýmda
Kaç istiridye öldürüp Ýnciyle týkamalý deliði Ve zulada kaç kürek tutmalý Varmak için karaya Söyle lodos uðramasýn
Martýlar da yedi vurgun Gündüz kokusuna Hasret kaldýlar Gölgeler týrmanýp Balýklarýn sýrtýna Üstüme bulut çiziyorlar Artýk Gökte göz kýrpýþtýrmýyor Parlak gözlü çocuklarýn Bende gittikçe soðuyorum Mavi renginden Babamýn gözlerini Sevmezdim zaten
Blackless
Sosyal Medyada Paylaşın:
Blackless Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.