Hayat okunmamýþ bir roman
Bazýlarý sayfalarý karýþtýrmaktan sararmýþ
Diðerlerinin ise bakir sayfalarý el deðmemiþ
Benim romaným ise siyah deriye sarýlý
Uzanacak eller korksun diye
Ben seninle baþladým bu sayfalarý karalamaya
Seni anlattým gel gitlerinle
Sana içimde büyütmeye baþladýðým sevgimi
Sahteliðine aldýrmadan karþýlýk bulma ümidi ile
Gönüllü kanarak her sözüne yazdým sevgimi
Senden önce siyah ve gri olan sayfalar
Seninle beyaza kavuþuyordu
Sevda vahasýnda sanýrken kendimi
Senin yalan çölünde can çekiþiyormuþum
Kara kaplý romaným umut olacakken
Hayatýmý karartýyormuþ yavaþ yavaþ
Senin adýnýn her harfiyle
Ben seni anlatýrken satýr satýr
Sen beni tüketiyormuþsun hece hece
Bu gün son sayfasýný karalýyorum
Sana dair yazacak hiç bir þeyim kalmamýþ
Ben tek deðilmiþim senin romanýnda
Zambaklar ,laleler ve güller arasýnda bir papatyaymýþým
Ben durmadan seni yazarken
Bilmemiþim senin sayfalarýnda kayboluþumu
Sýðýnmýþým gerçek sandýðým sevdana
Kanayan yüreðime derman sanarak
Aðaç dalý diye tutunmuþum
Çaresizliðimde senin gibi yýlana sarýlmýþým
Mutluluðu huzuru yazmaya çalýþýrken
Sayfalarýmýn kara lekesi oldun
Hala yazýyorum mürekkebim bitti
Sayfalara dökülen damarýmdaki kan
Yavaþ yavaþ bitiriyorsun beni
Ben ise býkmadan hala yazýyorum seni ....