Kolay deðil terketmek yaþadýðým bu þehri
Canýmý sokaðýna asarak gidiyorum
Ýstemem akýttýðýn gözlerimdeki nehri
Çakýl taþlar üstüne basarak gidiyorum
Gölgem önder gidiyor uzaklaþýrken senden
Gözlerden akan yaþlar ok gibi girer tenden
Geriye dönüþümü, isteme sakýn benden
Düþen göz yaþýma, basarak gidiyorum
El sallama arkamdan hiç gidemem görünce
Ziya düþer sokaða, ruh ateþe dönünce
O zaman ölüm olur, yüreðinde sönünce
Hasret çekip yüreðe, taþarak gidiyorum
Aþkýný yüreðime kazýdým hece hece
Þiir yazdým aþkýma ne dev oldum ne cüce
Ýsmini unutamam, ne gündüz nede gece
Elimle mezarýmý kazarak gidiyorum
Vicdanýna sýgýnsam, af eylesen olmazmý
Umudunda yeþeren, sevgi dalýn solmazmý
Yüreðin heybe yapýp beni koysan dolmazmý
Parça parça yüreðim, asarak gidiyorum
TUNCAY
USTA KALEMDEN ÝNCÝLER
Zor gelir ayrýlýklar zordur elbet bilirim.
Yar uzatsa elini derten kaçar gelirim.
Ben bir yar uðruna beyaz kefen giyerim.
Son nefesim solurken ölürken gidiyorum... KUZUM BENÝM Rumuzlu Kaleme katkýlarýndan dolayý teþekkür ederim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.