KIR KALEMİ

KIR KALEMÝ

Bilmiyorum
Artýk bilmiyorum
Hiçbir þeyden emin deðilim
Tek düþüncem
Bir an önce
Þu koyu karanlýktan kurtulmak

Artýk hüzün dalgalarýnýn
Benim kýyýma vurmasýný istiyorum
Martýlarýn benim kýyýma konmasýný
Sevgilimin bana doðru yol almasýný arzuluyorum

Peki ben neyi istiyorum?
Galiba ben sevgiyi bulmak
Yada en olmaz yerde çýðlýk atmak
Baðýrmak istiyorum

Diyeceðim ki
Durdurun dünyayý
Ýtirazým var bu yalan dolana
Bu haksýzlýða
Bu mutsuzluða
Kötü olan her þeye

Ya da
Kederleriyle boðuþan bir insaný güldürmek
Yüzündeki o tatlý tebessümün
Bir kelebeðin endamýyla
Uçuþtuðunu görmek istiyorum

Bir sabah
Güneþin doðuþunu onunla seyretmek
Kim bilir
Belki de mutluluk çemberini delmek istiyorum

Ya güneþin batýþý
Korkuyorum
Hem de çok korkuyorum
Ne de olsa
Bir gün daha tükendi her þeyiyle
Kederiyle
Üzüntüsüyle
Neþesiyle

Ýster istemez bir hüzün çöküyor insana
Ama inanýn
Elemleriyle güzel güneþin batýþý
Akþamlar onunla güzel

Ya gece
Ýçinde ne gizler saklar
Ya o saatlerin günlere dönüþleri yok mu?
Aylar
Yýllar
Asýrlar gelir ardýndan belki de
Derbeder insaný
Çýldýrtýr

Bir sýkýntý gölü oluþur birden bire
Ve sen
O gölde batmamak için
Çýrpýnýr durursun hep

Lanet olasý karanlýklara
“Hayýr” diye baðýrmak
“Yeter” diye isyan etmek
“Dayanamýyorum” demek yararsýz
Boþ
Yutar seni
Ve sonra
Kaybolursun

Öyleyse dolu olan anlamlý olan ne?
Sevgi
Tabi ya
Çok yakýnýmýzda her zaman

Sevgi
Aranýp ta bulunamayan
Ara sýra kaybolan bir Hint kumaþýmý ki?
Belki de elini uzattýðýnda
Tutuverecek kadar yakýnýnda

Ýþte bütün mesele bu
Çözmek gerek
Tanýmak gerek
Bu dünyayý ve insanlarý

Hayatý kabullenmeli her þeyiyle
Ýyisiyle kötüsüyle
Güzeliyle çirkiniyle
Yaþamalýyýz bu hayatý doya doya
Severek sevilerek
Hem de mutluluk
Ve baþarý içinde

1992 / GAZÝANTEP


NOT:
Þiir arþivimi tararken 1992 yýlýnda yazmýþ olduðum, bu acemice þiirimi sizlerle paylaþmak istedim.








Sosyal Medyada Paylaşın: