Buðulu pencereme devrildi solgun yüzün
Bana bakan gözlerin, bir el olmuþ Feraye.
Demlenen yüreðimde, senden kalan bu hüzün,
Matemini yaþayýp bir kül olmuþ Feraye.
Yaðmura teslim ettim, kuruyan yanaðýný,
Öpüþtürdüm kendimle, çatlayan dudaðýný,
Yýkýlmaya yüz tutmuþ, bendeki konaðýný,
Yoklayýp uðrayalý bir yýl olmuþ Feraye.
Yetmez mi senin için, bunca boyun büktüðüm.
Çarpýp duran yürekten, senli nefes söktüðüm,
Hasretine yanýp da bu gözümden döktüðüm,
Gözyaþým ardýn sýra bir sel olmuþ Feraye.
Sen bilmem hangi elde, bense bir baþka yerde,
Yaðmaný bekliyorum, üstüme tek seferde,
Gelsen de düþlerime, dilediðin seherde.
Hasat vermez yüreðim, bir hâl olmuþ Feraye.
Sensin kýrýk çerçevem, bense resminin sesi,
Yokluðuna doluyor, hasretimin kesesi,
Daðýtýlsa herkese, ayrýlýðýn hissesi.
Bana düþen dikenler, bir gül olmuþ Feraye.
Ne umutlar yüklüydü, taþýrdý bu küreðim.
Þimdi sararýp soldu, nasýrlandý yüreðim.
Kalmadý Birisi’ ne tutunacak direðim.
Sana uzanan yollar, bir bel olmuþ Feraye.
Zekeriya DUMAN
Feraye’de diyor ki birisine âþýðým
Âþýk oldum olalý bak kapandý ýþýðým
Titredikçe ellerim yere düþer kaþýðým
Kýrýk gönül sazýnda bir tel olmuþ Feraye......Ahretlik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.