MÜMKÜN MÜ?

Seni düþlediðim her bir gün GÜLNAR!
Mazim gelir inan hep göz önüme.
Bir sünger çeksem de geçen dünüme,
Naçarým, yapamam; olurum tarmar.

“Mazi mazidir” der bil ki bazýlarý,
Umursamazlara bu ancak hastýr.
Gönül bu… Dide bu… Ýçim hep yastýr,
Bu yüzden dinmez gönül sýzýlarý.

O dilek tutmalar, gizli buluþmalar,
Düþünür, düþünür hayret ederim.
Bizi bizden etti naçiz kaderim,
Bölük pörçük olur tatlý uykular.

Nazlý, þakrak sözler, þen kelimeler,
Bizi bizden eden büyük heyecan!
Nasýl dayanýr buna bilmem bu can,
Yollar ayrýldý, bitmez hiç çileler.

Bir demet çiçek hala durur bende,
Koklar, koklar da özlem gideririm.
Gönlümün varý, sevgi evim derim,
Ela gözlerin önüme gelende!

Hepsi bir aný geride kalanlar,
Ýyi ve kötü, elimizdekiler.
Nihayet bulmaz gönlümüzdekiler,
Gün görmesinler bize göz koyanlar.

Kader bu CEMÝL; yazýlan çekilir,
Gam yeme asla, üzülmeye gelmez.
Sen çelmez isen, kimse seni çelmez,
Yaþam bu; yollar her daim gidilir.


KÜÇÜK OZAN ( CML DMR)-KEPSUT- 04.06.2011

YANDI AH, YANDI’DAN.
Sosyal Medyada Paylaşın: