beklerdim anlamanı bir kez olsun beni
yordum hep hayra zehir gibi sözlerini
unutmak mümkün mü yürek yakan gözlerini
emanetimdin benim sır gibi sakladım seni
yaşattım içimde
seni kimseler bilmesin dedim
söz verdiğin halde bak yine gelmedin
param parça un ufak olur
sabır taşı olsa çatlar dile gelirdi
seviyorum derdi
nereden bilirdim sana gönül vereceğimi
karşılıksız olsa bile ölesiye seveceğimi
sustum suskun kaldım yalnızım
tek başıma
yalnızlardayım şimdi
gelme pişman olup keşkelerle yanıma
taş bastım gittiğin gün bağrıma
anlamadın anlayamadın beni
görmezden geldin yok saydın
bilseydin seni ne kadar çok sevdiğimi
geceler boyu seni düşünüp hayallerimde yaşattığımı
sensiz dünyama seninle renk kattım
kırdım zincirleri attım prangaları
yinede sevmek için sen bana çok uzaktın
bir gün bir köşe başında
sessizce ağlıyorsan
bil ki göz yaşlarımın sana yansımasıdır
pişman olur da ararsan beni
çok uzaksın
oldun artık el gibi
çektiğim acılar bitsin son bulsun
gururumla oynadın
hayatımla oynama
NE OLURSUN...
refik
15.12.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.