iklimiyle çeliþir kalemin kor kokusu nefessiz bekler kaðýt aðlanmayý deli gibi üzerine
bir felaket tellalý olup unutunca yaðmur þehrimi týrnaklarýný çýkarýnca ay yangýn gibi çöreklenirken yýlka yýldýzlar geceme
önce isyanýmý azad ederim pürtelaþ birilerinin aðlamayý unutan gözlerine. sonra usulca kanar öykümün bilinmeyen yanlarý siner bulanýk bir suyun yataðýna buðulanýr kurumaktan yorgun tomurcuklarým
sonra zalimce ayný çatýrtýda yanar þarkýlarým sarýnýr da o en kýzgýn dizelerine
en acý hallerimdir belki bir hummada yuvarladýðým sakin sözler
üþüyerek ýsýnýrým sustuðumda dolanýnca dilime akþamdan kalan cüzzam tadýnda küller
kimselerin kalmadýðý metruk limanlarýmda kimsesizlik korkusunu sevdirir ahir zaman patlayýnca o sessizlik bir -günaydýn- olup kulaklarýmda
kalemin ucuna dolanan asi bir kaç söz vurulur göðsüm daralýr kendime susmaktan yetinmez bir -merhaba-ya dil acýmý yutkunurum
bir geceye bir ömür feda edebilirdim belki umduðum lal gözlere çarpsaydý ah bu gözyaþýndan aþýnan boþluktaki bakýþlar
GG
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşah Dağlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.