İLAHİ RÜZGARLAR VE TOMURCUKLU KAYIP DAL

gönlümün yangýnlarýna dökülen bir þelalesin
günümü aydýnlatan sahibi o cývýltýlý sesin
deðecekse ellerine, haykýrýrým, ey rüzgarlar durmayýn esin
isterseniz sarýlýp boynuma çekinmeden nefesimi kesin

uðultu gölgemden ellerime yürüdü
yine sus daðlarý yollarýmý bürüdü
söyle ey iþlenmemiþ zümrüt, düþlerin düþlerimde mi çürüdü
isterseniz þu susa susmayan bu serimi kesin

þimdi nerde o mevsimin, kayýp tomurcuklu dal
bulamazsan baharý benim güzümde kal
durma bende çiçek aç, beni mevsimine sal
ya da yüreðimde filizlenen küserim’i kesin

býrakýn artýk doldurmayýn içime bahar neþesini
kaldýrýn artýk kalmadý yeri kýþ doldurdu köþesini
içimde kýrýlan aþk dolu mey þiþesini
gece gündüz kusarým siz beni kesin

esin ey ilahi olmayan tenimde ilahlaþan rüzgarlar esin
sis daðýlmadan uyanmadan gün son karanlýkta yolumu kesin


ali rýfat arku
15/12/2012
istanbul




Sosyal Medyada Paylaşın: