Sahnelerin Sahnesi

Güneþ ateþten bir kuþtu
Sabahtan akþama dek uçtu
Yorulup toplayýnca kanatlarýný
Bir daðýn ardýna düþtü

Boþ kalýnca kocaman sahne
Göz kýrptý yýldýzlar birbirlerine
Fýrsat bilip Güneþ’in yokluðunu
Kuruldular her geceki yerlerine

Sahne yýldýz kaynýyordu ama
Gecenin yýldýzý gelmemiþti daha
Bakýp son defa denizdeki suretine
Süzülüp geldi Ay,geçti en öne

Bir yýldýz kayýp engin kýrlara
Haber verdi boþta gezen rüzgara
Katýp önüne buluttan perdeyi
Rüzgar neþeyle baþlattý geceyi

Ay perilerden güzeldi o gece
Gören herkes aþka geldi o gece
Yanýp yanýp sönüyordu yýldýzlar
Dans ederek dönüyordu yýldýzlar

Eðilerek selam verdi aðaçlar
Nehirlerden köpük köpük alkýþlar
Kýrlar çiçek yaðdýrdý gökyüzüne
Ay bir gonca alýp taktý göðsüne

Uyuyan dað silkinip de uyandý
Gözleri parladý,bu atan tandý
Öpüp iki yanaðýndan Güneþ’i
Yaktý kanatlarýndaki ateþi
Sosyal Medyada Paylaşın: