ASIRLI BÝR NASIR
Son ayin öncesi yakýlýr ölü mumlar
Kara tapýnaklarýn ortasýndaki sunaklarýn ýslaklýðý
Azizelerin ellerinde kanayan teslimiyetle kurutulurdu
Kabuk baðlayan nasýrlý dualar savrulurdu usulca
Yüksek kulelerin daralmýþ parmaklýklý penceresinden
Kýsýk bir IÞIK düþerdi tanrýlarýn si mgesi
Kaçýp saklanýrdý gölgeler kolonlarýn ardýna suskunca
Ateþ düþüren savaþlarýn kan kokusu saplanýrdý duvarlara
Korkutulan melekler leyleklerle bir olup
Aþarken zirvesi beyazla kaplý buzlu ulu daðlarý
Üþürdü kum saatlerinden düþen taneler
Fýrtýnalarýn avuçlarý sökerken koca kutsal çýnarlarý
Ülkelerin üzerine çatýk kaþlý tanrýlar þimþeklerle mýzrak atardý
Tüm yýldýzlar korkarak düþerken soluk ýþýklarý kalýrdý
Yanan þehirler
Eski zamanlar
Kan emerdi geçmiþ gelecekten
Kýrýk kanatlý kartallarda keskin uçlu topal bakýþlar
Delinirdi deli gecenin kör karanlýðý
Yaðmur isyan göz yaþlarýný akýtýrken þehirlere
Çocuklarýn ruhlarý saklanýrdý bulutlarýn kundaðýnda
Kirli büyüler ki
Týlsýmlar içindeki ritüellerde çürümeye yüz tutardý
Tutsak savaþçýlarýn elinde paslý barýþ kýlýçlarý
Son kalan gövdesi geniþ zeytin üzgünlüðünde
Göðsünden soluyordu tüm ülkelerin uzak aydýnlýðý
Kýzgýn tanrýlarýn parmak uçlarýnda söndürürken
Kýrýlýyordu tüm köprüler gök gürültüsünden
Vuruluyordu tüm sokaklar ora yerindeki direklerinden
Son kalan azizenin ince dudaklarýndan çýkarken aðlayan Meryem
Kuruyan tüm yapraklar yeþiliyle döndü o aðaçlara
Ýlahi bir sevdanýn yanan mumlarý iz býrakýlmýþken karanlýk tavana
Tüm havariler bir olup koþtu
Siyahý beyazla yýkmaya
Ellerinde küçük yaþta öldürülmüþ çocuklarýn ruhlarýndan oklarýyla
Meydan okudular
Savaþlarýn ayaza kesmiþ insanlýðýn katline
Yol kenarýnda ölmekte olan bir çocuðun son nefesi göz kýrptý onlara
Kývýlcým çakýlan alevler yandý
Göðe yükselirken insan külleri
Havariler attýlar oklarýný topraða
Tanrýlar diz çökerek aðlarken
Yangýn yeri bir ortalýkta
Onlar ki hep birbirini öldürdüler
Hiç düþünemeden...
Arta kalan papirüslere kazýnmýþ mezarýndaki harfler
Birde gizli efsaneler uydurulmadan yazýlmýþ…
Son azize karanlýkta kalýrken bir tapýnakta
Rüzgar sustu
Dualar sýðýndý duvarlara
Kapanýrken göz kapaklarý bir zamanýn
Yaðmur kan saðanaðýnda yaðýyordu seslice…
Ve geride eski kýlýçlardan kalansa barut kokusuydu
Ve tanrýlar hep o zamandan beri üzüntülüydü
Ölen çocuklarýn sýrtýndaki kurþun yarasýndaki sýzýlarla….