RUHUMMM.

Yýllarým saçlarýmý aðartarak su gibi geçerken
Bir meçhule gidiyordum biçare,
Yaðmurlar bana kuru damlar,
Karlar bile baþýma kara kara yaðardý neçare.
Yaný baþýmda yanan soba bile ýsýyý benden esirger,
Alevleri beni üþütür dondururdu.
Esen rüzgar çöl kuraklýðýný bana taþýr,
Yüreðimi çoraklaþtýrýrdý.
Gönül bahçemdeki ,
Ektiðim gül fideleri gonca gonca solarken
Kocaman acý veren dikenleri biterdi her daim.
Renkler hep bana küskün,
Beyaz ve maviyi ise tanýmazdým kapkara dünyamda.
Ne ellerim birleþirdi ,
Ne de ümitlerim yeþerirdi.
Meçhule giden bu yolda ,rastladým ben sana.
Yüreðime güneþ gibi doðdun,
Nehir gibi aktýn kurak yurduma.
Gönlümü rengarenk gül yüzünle donattýn.
Ellerimi tutup umutlarýma gülümsedin.
Rabbim bu ölmüþ bedenime seni üfleyiverdi
Seninle bana yeniden can verdi
Ruhuumm ,Kadýnýýmmm..
Benim olmalýsýn..
Artýk ölmek ,ölmek istemiyorum,
Seni yaþamak ,senle yaþamak istiyorum..

Sosyal Medyada Paylaşın: