Sessizlik... IV

ve,

hiç sevemedik belkide,
leyla ile mecnun gibi,
yakamadýk içimizde ki,
o kocaman AÞK ateþini...

neydi bizi bu kadar susturan,
en derin dehlizlerde, mahsur býrakan...
yakan,
yýkan,
yok eden Sessiz -lik...

...

tümcelerim sensiz kaldý,
yarým kalan yazýlarým gibi...
bir gidiþin koydu,
bir de ölümüne sessizliðin...

ney -din,
kim -din,
neden severdin sessizliði,
býrakýp giderken bana,
usulca sensizliði...


þimdi düþlerim sana gebe,
olmayan sabahlarda her þey öylesine,
diyeceðim var,
düþler ormanýnýn bekçisine...

de ki; bu sessiz -lik niye...

...

Birkan SUCAKLI
Sosyal Medyada Paylaşın: