MANAVGAT DESTANI

Manavgat Destaný

Bir baþkadýr Manavgat’ýn sahili,
Köyü bir baþka, þehri bir baþka.
Olsa da konuþsa resminin dili,
Ressamý baþka, þairi bir baþka.

Bir yaný deniz, bir yaný karada,
Yazlarla kýþlar, kardeþtir burada.
Toplanýr sebzeler her an serada.
Sebzeleri baþka, meyveler baþka.

Bulunmaz ki, dengi böyle güzelin,
Sahilde; karpuz, portakal, mandalin.
Yaylasýnda, ayran sunar bir gelin.
Yaylalarý baþka, sahiller baþka.

Yaylasýnda kaval, sahilinde caz.
Güzelleri yaparken, cilve ve naz,
Konuþur aþýklar, elde udla saz.
Sazlarý bir baþka, telleri baþka.

Toroslar’ý, kucaklar Gebece’ si,
Denizle iç içe, antik Side’si.
Gönüllerin, Manavgat’týr gýdasý.
Sarýlarý baþka, Ahmetler baþka.

Ýki Þelaledir, gelene durak.
Büyükle küçüktür, ustayla çýrak.
Çaðlayýnca sular, kardan olur pak.
Sularý bir baþka, köpükler baþka.

Nice güzellik var, O’nun özünde.
Mutluluk okunur, her dem yüzünde.
Bir eþi bulunmaz, gezsen yeryüzünde,
Merkezi bir baþka, köyleri baþka.

Bir bakarsýn, Güneþ yakar adamý,
Bir fýrtýna gelir, götürür damý.
Gök gürlemesi ürkütür madamý,
Yaðarý bir baþka, yelleri baþka.

Bu çaðlayan, sular bana yâr olur.
Daðlardan gelir su, nice yar olur.
Erezyon, depremle ayar olur.
Yaðmuru bir baþka, selleri baþka.

On iki ayýnda, dað ile bayýr,
Bazen çiçek olur, bazen de çayýr.
Güzeli güzelden, kolaysa ayýr.
Çiçekler bir baþka, gülleri baþka.

Toroslar’la, karlý daðlardýr baþý,
Akdeniz’le, hilâl gibidir kaþý,
Tarihine gömmüþ, nice savaþý,
Gazileri baþka, þehitler baþka.

Ýnsana zevk veren doða, Manavgat.
Toroslar’dan gelen hava, Manavgat.
Türlü bitkilerle, deva Manavgat.
Daðlarý bir baþka, nehri bir baþka.

Mustafa EROL

Sosyal Medyada Paylaşın: