Geceden sabah’a
Zor varýr hayatýn kaburgalarýndaki acýlar
Ýþte böyle vakitlerde akýl’a düþer zemheri karanlýklar.
Zevk-i sefâ ile seviþirken bedeller
Keder yavrusuna sarýlýp büyütür onu sabýrla.
Vakît yalnýzlýktan yana zûhur edince
Büyüyen o çocuk acý olur yangýnýný süre göðsüne.
Birden sus/ar Dünya
Bir ezân duyulur kulaklarýna
Bebekliðin ilk aný gelir gözlerin önüne.
Ölüm kucaklamýþ sarmýþ sayar arsýzlýk her yaný
Keder ezdikce acý yaktýkça rûhsuz göðsünü.
Býrakýlýr kasvetine ruhlarýn ezikliði
Tek tek kirlenir içindeki kalan beyazlýklar.
Feri gider ilk dudaklarýn
Sonra umudun ýþýðý söndürülür yavaþ yavaþ gönüllü ellerden.
Yýkanýrken ilk namazla bedenler
Ýçinde insan kalmamýþ bir gemi kalkar nefs ’ e yeniden.
Bile bile teslim olunur kedere
Eksik ve kýrýk yaþatýlýr her an’ý hayatýn.
Oysa
Günün ardý geceye çýksa da
Ay’ýn ardý da aslýnda Güneþ ’e çýkar.
Ve nitekim bilinmez
Ölmedikçe yaþamanýn kýymeti.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.