== SÖZLERİN SUKUTU ==(2)

Vurgun yemiþ baharlarýmýn intihar yaftasýný yazarken
Sessizce adýna lanet okuduðum
Sitemler yüklediðim
Gecelerimin
Dargýn turnalarýný besliyorum omzumda
Yutkunuþlarýmýn özü aðlarken
Bilmediðim kelepçeleri takýyorum hayallerime


Ýz sürerken tenhalarda
Bedenimin o minik misafirleri uçup gidecek
Namý can
Dokunsan
Yüreðinle yüreðimin güneþine
Korkularým bitecek
Sessimin sessizliði ölüm döþeðine düþecek
Bu þehrin her köþesi
Ve lanet lösemi yýkýlacak
Bir yüreðin yarýnlarý vuslatý olacak

Sana aðýr, aðýr el sallýyor
Yanaðýmda gülümseyen yakamoz
Al dudaðýn kenarýnda gülümseme
Masumiyet dekorunda özlem ve hasret
Dalgýn bakýþlarda sarý saçlým
Oysa þiirlerinde sevda þarkýlarý yazardý
Kim bilir
Belkide söyleyemediklerimizi anlatýrdý

Oysa
Fidan boylum sarý saçlým
Ýstanbul gibi
Dillerimizin büyüsü bozulmuþtu
Yer mavi gök mavi
Yüreðimizin can suyu tufanlar ortasýnda kalmýþ
Sultan Ahmet taksim yokuþu aðlýyor
Adý yazýlmamýþ sevdalara
Beyoðlu’nda kýsrak kiþnemesi
Her gözyaþýný mukaddes bilmiþ
Karaköy de ufalanýr yüreðimin depremleri
Sana geleceðim yaþama sebebim sana

Paslý kilitlerde asýlý kalan özgürlüðümü
Mazisi gün yarasý olan aðaçtan koparýp geldim
Yarýný olmayan bir hayat
Yetim ve öksüz kalsýn
Her türküde kýrýk ezgiler baþ kaldýrsýn
Ve ben
Haykýrmak isterim
Bir çocuðun bakýþýnda
Dilimi damaðýma vurmadan
Düþlerimin
Kuruyan coðrafyasýn da bir yaðmur tanesi
Titreyen sesimle yüzerim okyanusu
Kâinat kitabýnýn ayet dolu sayfalarýnda
Avuçlarda solarken çiçekler
An kadar yakýn ölüm kadar gerçek
Sözlerin sukutu


Sosyal Medyada Paylaşın: