Matem Tutmadan
Matem tutmuyorum hayata,
Hayat acýsý tatlýsýyla geldi geciyor
Güzelide çirkinide yaþadýk öylece bitiyor
Sevdik sevildik ama yinede yetmiyor
Her güzel þey gibi sonsuzlukta tükeniyor
Sigaramin dumanlarý ciðerlerimi dolduruyor
PusLu ovalar gibi ruhumda göz gözü görmüyor
Mezar taþým dikilmiþ gurur daglarima,
Zirve týrmanýþýnda dostlar bana ulaþamýyor
Vakitsiz sahrada çöl olmuþ hayatim
Yaþam suyumu bulamýyorum
Matem tutmuyorum kimseye
Belli ki yanýyorum kaybolan herþeye
Umutlar sarkiyor gelen senelere
Veda etmek zor güzel hayallere
Kabulenmesi imkansýz çýkan engellere
Sonra alýþmak kolay olasý gelen dertlere
Zamana býrakýp umutla bakmak geleceðe
Zaman zalim,acimasiz belkide bahane
Benim senin matemlerinden kimene
Kurt kapanlarý kurulmuþ yaþamýn içine
Benim yürek dayanmaz saçma direncime
Birde akýl almaz O aptal seçimlerime
Degmez üzülme dostum sakýn endiþelenme
Çek dersin sinene kendine yüklenme
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.