GİDERİM!..

Madem ki ‘Git!’, diyorsun, açtýðýn yaralarý;
Dilimde binbir küfür, sara sara giderim…
Alfabem çýldýrýrken, harflerim darmadaðýn;
Kurduðum heceleri, yora yora giderim…

Gözlerimde fýrtýna, kirpiðin infiali;
Aklýmdaki cinayet, ölümün binbir hali;
Yazdýðým dizelerde, bitmiþliðin ahvali;
Noktadan sonrasýna, dura dura giderim…

Suçunu yarý ayýk kadehlere anlatýp;
Yanaktan akanlarý þöyle kenara atýp;
Gelmiþin ve geçmiþin kulaðýný çýnlatýp;
Hatýrýný her adým, sora sora giderim…

Bu vedâya zaruret, nerden çýktý ansýzýn!?
Günahý cehennemdir yürek çalan hýrsýzýn…
Canýma diþ bileyen senin gibi arsýzýn;
Sevdâsý derya olsa yara yara giderim…

Gözlerinde saklama, gözyaþlarýn kalýrsa;
Sakýn aman dileme, âhým seni bulursa;
Deðil senin varlýðýn, gölgen bile olursa;
Peþimden gelenleri, vura vura giderim…

Ali ALTINLI – 13/12/2012
Saat: 00:19

Sosyal Medyada Paylaşın: