Bişr

( Þehitlerim, Can Þehidlerim: 46 )
(Yemâme’de þehid düþtü)

Abbâd bin Biþr (RA)

O, Mus’ab bin Umeyr’in davetine koþmuþ,
Ýslâm’ý öðrendikçe de yüreði coþmuþ,
Akabe’de bey’at eden güzel bir kulmuþ,
Her gazvenin müdavimi olan Abbâd’ým.

Mü’minler “Zâtü’r-Rika” gazvesini bitirmiþ,
Ýslâm ordusu, dinlenmek için yer seçmiþ,
Resûl, Abbâdla Ammar’ý nöbetçi etmiþ,
Resûl çadýrýnda nöbetçi olan Abbâd’ým.

Ammar, bitkin görününce dost dayanamaz,
“Sen de uyu, çadýra düþman yaklaþamaz,”
Arkadaþý Ammar uyur, Abbâd uyumaz,
Cesareti ile meþhur olan Abbâd’ým.

“Zaman boþa gitmesin” deyip namaz kýlar,
O, namaza durunca, O’na ok atmýþlar,
Ýlk rekatta O’nu, omuzundan vurmuþlar,
Namazýný terk etmeyen Abbâd bin Biþr’im.

Rükû’da bir, secdede bir ok daha almýþ,
Namazý bitirip Ammar’ý uyandýrmýþ,
Ammar’ýn çýðlýðýyla ok atanlar kaçmýþ,
Dinini her þeyden üstün tutan Abbâd’ým.

O, âbiddi, ibadet içine iþlemiþ,
Cesareti, bütün varlýðýný kuþatmýþ,
Abbâd’ýn cömertliði, her yanýný sarmýþ,
Ýman davasýna can adayan Abbâd’ým.

Resûl vefatýndan sonra savaþlar durmaz,
Güzide ashap ki, sorumluluktan kaçýnmaz,
Riddet Savaþlarý’nda O, durdurulamaz,
Fedakar, cefakar yiðit Abbâd bin Biþr’im.

Abbâd, bir rüya görmüþ Yemâme’den önce,
O, gökyüzü yarýlýp, yükseltilmiþ göðe,
Dostlarý demiþ; “Dalalet bu þehitliðe,
Yemâme Günü’nde fýrtýnadýr Abbâd’ým.

Yemâme’de, ortasýnda durur meydanýn,
Baðýrýp þevkini yükseltmiþ Müslüman’ýn,
“Kýlýçlarýnýzýn kýný parçalayýn,”
Yalýn kýlýç düþmana dalandý Abbâd’ým.

Berâ bin Mâlik, bahçe duvarýný aþmýþ,
Kan revan içinde kalýp, kapýyý açmýþ,
Abbâd, en önde düþman üzerine dalmýþ,
Þerefli günde þehid olandý Abbâd’ým.

O’nun, akþam gördüðü gerçek olur,
Son nefesini verene kadar hep vurur,
Yemâme’de cennete güzel bir yol bulur,
Selamlar olsun sana ey Abbâd bin Biþr’im.

Ýbadetteki huþumuz Abbâd gibi mi?
Kendimizi dava yoluna verdik mi?
Biz, Allah aþkýyla iman ettik dedik mi?
Allah yolu sevdamýz oldu mu yiðidim.

Þair: Abdullah Yaþar Erdoðan

Sosyal Medyada Paylaşın: