Dýþarýda lapa lapa kar yaðýyor ne mavi,ne sarý,ne turuncu. Hepsi de vicdaným gibi tertemiz. Aðaçlarýn boyunlarý bükülmüþ, sanmayýn ki tavazudandýr. Omuzlarýnda bir yýðýn yük var bembeyaz, Sanki rükuya eðilmiþler,ediyorlar niyaz. Soðuk iliklerimde mekan tutmuþ, koþturuyorum boynu bükük öylece. dövüyor beni tipinin sert tokatlarý, yalnýzlar soðuklarý sevmez,anlýyorum onlarý. Bir sokak köpeði karda iz býrakarak yürüyor belliki çok aç ürüyor da ürüyor. soðuklar unutturuyor çoðu þeyi bana aklýma geliyor titreyerek nefeslendiðim bir an. Ölümü saat kaça kurduðumu bugün de unuttum. O kadar sýk unutuyorum ki ölüm saatimi kurmayý aklýma gelmiyor nedense ya þeytandan bir vesvese ya da bende var bir desise. Zaman zaman kurarým ölüm saatimi bu saatin : tiktak tiktak larý olmaz saðý solu belli olmaz adamý yolda koymaz alýr götürür seni alimallah. Farklý bir saattir o ne kadar kurarsan da kur ömürde bir kez çalar o saat. Saat dediðin adamý uyandýrýr ama bu saat öyle mi seni teneþire uzandýrýr.
Talip KAZGI 12.12.2012 Çarþamba KÜTAHYA Sosyal Medyada Paylaşın:
Talibi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.