Dün gece Gecen gençlik çaðýmýn arkasýndan Buruk duygularla baktým, Giden sevdiklerimin arkasýndan Baktýðým gibi. Geri dönmeyeceklerini nerden bilirdim. Her gidenin arkasýndan, Yüreðimde kopan fýrtýnayý Dindirecek bir huzur limanýnýn, Yaratýlmamýþ olduðunu, Her baharýn ardýndan Uðruna þarkýlar söylenen çiçeklerin Bir bir solduðunu. Dalýnda kalanlarý bir merhametsiz
Bir yüreksiz elin yolduðunu Nerden bilirdim. Bu kahreden gecenin Sabahý yokmuþ. Duygular yalanmýþ, sevgiler sahte, Yýldýzlar bir kandil bile deðilmiþ, Sevenler boþa sevmiþ, Sevilenler boþa sevilmiþ Nerden bilirdim. Yunus’ça duygularýn Yunus’ta kaldýðýný, Mevlana’ca hoþgörünün onunla öldüðünü Nerden bilirdim. Nerden bilirdim Aslýnda dünyanýn tersine döndüðünü, Ayýn gece battýðýný Güneþin gündüz söndüðünü Nerden bilirdim. Yýkýlan hayallerim, kýrýlan kalbim Kaybolan ümitlerim. Tüm sevdiklerim! ! ! NERDESÝNÝZ. Anladým, dönülmeyecek yerdesiniz Nerden bilirdim NERDEN BÝLÝRDÝM
Hebil AKAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
TiyanshaN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.