dışarı çık

Camýn ardýndaki manzaraya takýldým yine
Gökyüzü ne kadar maviydi dün,
- bu þiire baþladýðýmda-
Þimdi;
Yaðmurla yýkanýyor aðaçlar
Kargalar, fotoðrafýn deðiþmez unsurlarý
Kavak çýplak, çam giyinik
Ah bir de ruhumu soymasa fondaki þarký!


‘’benim için üzülme’’

Hüznümü kundaklayýp, sýký sýký sarmalýyým göðsüme
Ellerimden kayarken zaman, büyütmeliyim bana ait olaný
Sevgiyle…
Kaldý ki nefrete zaman yok
Yerimiz de dar
Ýyisi mi kalsýn ellerin böðrümde
Bak, en geniþ yeri sana ayýrdým
Salýn
Ve tadýný çýkar özgürlüðün
Ben yine
Halýlar sereyim ayaðýnýn dibine
Sen yine
Gülümse.


Ölgün cümlelerimi ait olduðu yere býraktým
Can çekiþlerine týkayýp kulaðýmý
Neþeli harfler satýn aldým senin için
Açtýðýmda aðzýmý mutluluk dolsun havaya
Soluklandýðýnda ciðerlerine kaçsýn diye
Yorma kendini fazla, üzülme de!


Bir þiir yazar kalem
Bir çift kanat olur yükselir göðe
Yaðmur olur iner
Beraber ýslanýrýz bereketinde


Dýþarý çýk!
Y a ð ý y o r u m.

Sosyal Medyada Paylaşın: