SEN GİDİNCE

Mehtap kayboldu,
Yýldýzlar, birer birer yok oldu...
Ýçim birden kan aðlar oldu...
Hasretin þimdiden gönlümü daðlar oldu,
Sen gidince...

Dalgalar duruldu,
Akan nehirler sanki durdu...
Güller, sümbüller bir anda soldu...
Büllbüller ötmez oldu,
Sen gidince...

Güneþ doðmaz oldu,
Gündüzler sanki gece oldu...
Geceler bitmeyen yol oldu...
Günler çekilmez birer çile oldu,
Sen gidince...

Dudaklarýmda ismin hece hece dökülür oldu,
Sesin kulaklarýmda çýnlayýp durdu...
Hayalin her gece odamda gezinip durdu...
Acýlar gönlümle dost oldu,
Sen gidince...

Neþem kayboldu,
Ümitlerim soldu,
Saçlarýma aklar doldu...
Hayatým sanki son buldu,
Sen gidince...


F.H.K
14/06/1989
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: