Sýr tutmayý da bileceksin sýrlarý çözdüðün gibi
Sýrrý çözülen aynalarda göremezsin kendini
Koru aynaný tertemiz, toz kondurma sýrrýna
Buðulanýnca aynalar, suyla deðil, içten
Islatýp mendilini, yaþýyla sileceksin gözlerinin...
Aynalarda iç içe görüntüler gibi
Sýrrý içindedir gurbetin
Hasret zehir olur, sevda nehir
Yitirince güneþini
Kapkara bulutlar yüklenirsin
Ayaðýný bastýðýn yer
Hayâlet bir þehir olur...
Meþûm kuþlar iliþir ucuna kirpiklerinin
Gün boyunca döner tepende
Ýstesen de çýkamazsýn menzilinden
Ne gagalarý gibi sivri seslerinin
Ne de teleði kabaran nefeslerinin...
Ey uzak diyârlarýn serüvenci yolcusu
Çocuk masallarýnýn ’Pamuk Prensesi’
Çiçekli bahçelerin, parklarýn salýncak bekçisi
Bilirim kâlbin yumuþacýk
Sanki kuþlarýn tüyüyle doldurmuþsun içini,
Gül yapraðý kadar incesin
Yaþama sevinciyle süslemiþsin hayallerini...
Oysa biliyor musun
Aynasýnda yitik bir martý
Sýrra kadem basmýþ uçuk bir düþüncesin
Bulup ortaya çýkarmalý birisi seni;
Bilsen benim için ne büyük kýymetli
Paha biçilmez bir hazinesin
Amazon’lardan kalma; Ýskit’li...
Bir gün sana geleceðim
Hasretini çektiðin güneþin
Sýcaklýðýný getireceðim güney illerinden
Gelinceye deðin, öylece kal yerinde
Sana sevgiler besledim büyüttüm
Alabilirsen al; maðmanýn çeperlerinde
B/aþka bir el deðmesin
Seni gülce yanaklarýndan hasretle öptüm
Þimdilik hoþça kal, sýr içinde sýr küpüm...
Þaban AKTAÞ
11.12.2012- 22.10