//...Yokluðunun deminde,
Hüzün saðanaðýdýr gözlerim...//
Hayat örtmüþ gözlerini üzerime ve üzerinde ben
Henüz asýlmamýþ bir intiharlar ranzasýyým
Prangalý bir tutuklunun suspus olan yaný gibi
Bir yanýmda demimden fýþkýran hüzün
Diðer yanda kýrýk çerçevemden dökülen anýlar
Ah yalnýzlýðýma bir merhem gibi dokunsa sonbahar
Bak uzatmýþým ellerini göðüne, yüzümü yüzüne
Renksiz evler, saðýr sokaklar, ýssýz kaldýrýmlar
Kar fýrtýnasý daðlar, taþlar…
………………….
Hangisi söyle, hangisi?
Hangi meþgale yüreðimi hasretinden paklar ve
Ne zaman tükenir sev demelerin hiç bitmeyen hevesi
Aklýmda hep giden sevgililerin ayak izi
Bak!
Benimle yarýþa durmuþ uçsuz bucaksýz,
Yüzü göðe yükselmiþ kuþlar…
Ah! Kanatlarýnýzdaki özgürlüðe bir dokunsa yüreðim…
Bir çýrpýverse üzerimdeki rehaveti, kederi…
Þimdi aramýzda bir tren yahut bir otobüs
Yok yok bir uçak mesafesi
Kýsacýk bir düþün yeniden gündoðumunu bekleyen
Ardýmda el sallayan ýþýklý ýþýksýz tüm yollar
Ýçimde kodes, içimde sýr gibi sen
Sevda yanýðým…
Bazen perde arkasý bir bilye oyunu
Bazen körebe misali bir saðrýsýn
Ýçimde yaprak yaprak sonbahar yaðmurlarýnýn sancýsý
Ýçimde suskunluðunun tüm mevsimsel kýrýklarý
SEHER ERSÖZ-11.10.2012