avuç içlerinden taşmayan/yüzünü taşımayan suları çarpıyorsun..

Sen bir daha gelmeyeceksin diye yüreðimi dar..benliðimi kalabalýk..tenimi rüzgarsýz býrakmýþtým.. akmýþtým..derimden/terimden ve bir gece parmak uçlarýmdaki bütün harfleri öksüz býrakmýþtým..perde aralýðýndan açmamýþtý gök/yüzü..zulasýnda vuslata yataklýk ediyordu militan ruhlu gece ki yumuþatýcý kremler gibi kokuyordu beklentisi ellerimin..yüreðimden dudaklarýma düþüyordu, alt dudaðýnýn titrek gölgesi..içimi kemiren elma kurdunun sesinde neden gülümserdi kýrmýzý þapkalý kýz ki okunasý deðilse bu masal yaþamakta nerden çýktý demiþtim kendimce..tenine asla deðmemiþ, lal kesen dilimin ucuyla..



(.
.
.)



yoksun..
sürgüler..
kilitler…
yosun tutmuþ kapý kollarý..
kendi çýkmazlarýnda kilitlenmiþken yürekler..
gölge/leriyle yaþayanlar..
sürükleyip tabanlarýný çekip gittiler..
mýzýkçý bir haletle oyunlarý bozulmuþ çocuklar gibi
afyonsuz sabahlarda beni arýyor gözlerin biliyorum ki
þimdi yüreðimde kocaman bir sevda var..
dengelerimi alt üst eden..bütün uzuvlarýmý sancý ile yoklayan bir karayel..
derinlerimde var olmasý ihtimalsiz bir sancýnýn gayrimeþru gölgesi..
zehirli bir sarmaþýk gibi beynimin loblarýný sarýyor..
bu gece/her geceden daha soðuk..
üþüyorum..
hüzünlerimin içinde büyüyen..
sinsice kuytularýma gizlenen bir þeyler var..
zifir karasý..
ölümle özdeþ ki
avuçlarýný ver bana/avuç içlerini..
sevdasý huzne kesik bir bahara yaðarken yaðmur..
uzaklaþtýkça çoðalýyorsun içimde..
Odamýn duvarlarýna bulanmýþ/bulaþmýþ gözlerinle iftarýmý açtým bugün..
genzine kaçtý tuzun..
yutkundum..
göðüs kafesimde yakaladým soluðumu ve kestim sözümü..
gittim bende..
arkama bakarak ama..
dönmeden arkamý sana..
mýrýldanarak..
neyin doðru ve neyin yanlýþ olduðunu ki
bu senin masalýndý biliyorum..
sana anlatýyorum..
duygularýmýn annesi..
umut sarýsý saçlarýma düþüyor..
krem kokan ellerin
aþkýmý emzir
kapat gözlerini bir boþluða..
tamamlanmýþ bir masalýn
ölü kahramanlarýyla dolu gözbebeklerinin içi..
sabýrsýzlanýyorsun biliyorum..
avuç içlerinden taþmayan..
yüzünü taþýmayan sularý çarpýyorsun
bir tokat gibi her sabah yüzüne..
heyecansýz anlarýn telaþlarýnda..
önemsiz her þey senin için..
kuþun bile..
yýkýldý mý köprülerin..
yýlgýn seferlerinden dönerken sen..
yapma/lar biriktiriyor mu aðýz içinin boþluðu..
cevaplarýný duymayacaðýn sorularýn savrukluðunda
daha az mý terliyor artýk tenin..
yangýnda ilk kurtarýlacaklarýna dokundu mu parmak uçlarýn..
sen oyunu bozup kaçarken mýzýkçý çocuklar gibi..
bir yüreðinin zehirli bir sarmaþýkla sarýldýðý yerde..
bil ki ciðerlerime batýyor..
ayet tadýnda verdiðin sözler bana bulaþýyor..
kokusu yayýlýyor odama ki zehirlenmiþ bir ruhtan..
baþka bir ana..
zamana..
geçiyorum..
sabýrsýz/kansýz/telaþsýz günlerin içindeyim..
anlamak ve yorumlamak çokça güç ki
görmüyor musun
biz uzaklaþtýkça
daha çok yanýyor
gecenin ýþýklarý..




(…)
Sosyal Medyada Paylaşın: