Ýncitmedik kimseleri ezilmeyi hüner bildik Çok þükür! alnýmýz açýk yüzümüz ak baþýmýz dik Bu günü yaþayýp durduk yarýnlarý dert etmedik Har vurup harman savurduk boþa döndü bollarýmýz
Güldürür dedik kadere aðlamaktan aldýk kârý Her sevgide bin hasretle tutuþtu gönlün efkârý Bulduk diye sevinirken yitirdik bütün dostlarý Bir sevgili saramadýk taþa döndü kollarýmýz
Sabrýn iðnesi pek çetin ne iplik geçiyor,ne kýl Ýzâný kaybettik böyle periþan hallerde akýl Ha gayret dedik umutla taban tepindik bunca yýl Ne umutsuz yolculukmuþ baþa döndü yollarýmýz
Kalmadý artýk mecalim istemem dönme geriye Bundan sonra o çileyi çektirme bu serseriye Umut baðladýðým gençlik geçti gitti "eyvah" diye Bahar bitti hazan oldu kýþa döndü yýllarýmýz...
Mehmet Faruk HATÝPER.
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetfaruk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.