NE OLURSUN GİTME DUR "DİYEMEDİM"

Nasýlda içime doðdu bu gidiþ
Sevdamý gönlümden sor diyemedim
Ne bir busesi var ne veda ediþ
Böylesi ayrýlýk zor diyemedim


Bu nasýl hasret ki böyle bizarým
Bozguna uðradý olanca varým
Ardýndan çaðladý göz pýnarlarým
Sensizlik böylemi kor diyemedim

Vuslatlar yaþatmaz hicrana deðen
Zalimler tanýdým gidip dönmeyen
Yüreðimde yanýp, yanýp sönmeyen
Ayrýlýk bir avuç kor diyemedim

Dön benim güneþim, aþkým, sevgilim
Hep böyle ýslak mý kalsýn mendilim
Ardýnca durmadý kopasý dilim
Bu sevda gönlümde sýr diyemedim

Kederden günlerce intizar etmem
Alemi üstüne "yazýk" dedirtmem
Ben seni yaralý býrakýp gitmem
Çekip te alnýmdan vur diyemedim

Bilsen ki ardýnca bir kuru ten’im
Ben senin topraða düþen gölgen’im
Her "ah" ta içime kan aktý benim
Hüsran’ý gönlümden sor diyemedim

Yazýk dýr demeden beni yaktýnda
Dilim’de bitmeyen "ahh" býraktýnda
Son defa ardýna dönüp baktýnda
Ne olursun gitme dur diyemedim...

Mehmet Faruk HATÝPER.




Sosyal Medyada Paylaşın: