Bana kalan...

Bana kalan...

Fakirlik,yokluða,tutarým kolluk
Geldim, gidiyorum,almadým yolluk
Bu fani dünyada,görmedim bolluk
Her zaman,her zaman, az kaldý bana...

Kýþýn donuyorum, soðuktan kardan
Yollarým kapandý,tipiden, kardan
Nasýl korunurum,ateþten nardan
Bahar senin oldu,yaz kaldý bana...

Kimisi orada,kimisi þurda
Buluþuruz elbet,ilahi nurda
Geldim gidiyorum, kim kalmýþ burda
Ýki metre tutan,bez kaldý bana...

Gününü gün eder,yaþar beylerim
Hali vakti bozuk,viran köylerim
Toplumun derdini,yazýp söylerim
Atadan babadan,saz kaldý bana...

Kimi aklýmdadýr, unuttum nice
Duygumu anlatýr,mýsrayla hece
Yazarým çizerim,gündüz ve gece
Manzumdan nesirden,haz kaldý bana...

Mehmet’e açlýðýn,kokusu sindi
Yine kuru ekmek,mideye indi
Yýlbaþýnda yerler,tavukla hindi
Teleði dökülmüþ,kaz kaldý bana...

Ulvi mehmet
Sosyal Medyada Paylaşın: