Adýný bilmediði bir kentin sokaklarýnda baþý boþ gezen insanlar gibi. Ne aradýðýný bilmeyen, ne istediðini bilmeyen ne yapmaya çalýþtýðýný kestiremeyen Adýný koyamadýðý, türküsünü söyleyemediði için sýkýntýsýný gizleyemeðen biri, Aslýnda kaybettiði hiçbir þeyi olmayan, hatta kazandýðý hiçbir þeyi olmayan biri iþte… Baðýrsa sesi uzaklardan duyulacak, haykýrsa kulaklarý saðýr edecek Ama bunlarý yapamayan, sessizce, kimsenin olmadýðý bir yerde ölen biri Ýçinde fýrtýnalar kopan, kasýrgalar patlayan, kan kusan biri Hiç birþeye aldýrýþ etmeyen, kimseyi takmayan umursamaz biri Kimse bilsin istemez içindeki acýlarý, kanayan yaralarýný titreyen ellerini Duysun istemez kimse içindeki feryadlarý, aðlayan yüreðini, çýðlýklarýný…. Adýný sen koyan sadece seni yaþayan biri… HARUN GÖREN…
Sosyal Medyada Paylaşın:
hrn_grn Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.