Çýðlýk çýðlýk bir sükût birikiyor içimde, Aklýmda anýlarýn ürkek ayak sesleri… Ya bir akþam ertesi ya gecenin üçünde, Ruhuma çekiyorum sen kokan nefesleri…
Þimdi sen, uykularda hülyalara dalarken, Ben her gece bir baþka kâbusla uyanýrým. Geçip giden saatler seni benden çalarken, Döktüðüm gözyaþýndan sebepsiz utanýrým.
Aynalar neden þehlâ bakýyor gözlerime, Nerde kaldý kervanlar, kuyular neden derin. Sanki bütün gökyüzü akýyor gözlerime, Ben mi üþüyorum yâr, hayat mý böyle serin…
Alev ki; bir aþýðýn yüreðinde büyüyen Þirpençe bir yarayý sabýrla yakmasýdýr. Kâbuslarla uyanýp, hayalinle uyuyan Câný daraðacýna sessizce takmasýdýr…
Unut gitsin adýmý, unuttum bende çoktan. Sorana o bir rüya, o bir hayalmiþ derim. Olurda bir gün gönül kurtulursa bu yoktan, Emaneti býrakýp dünyayý terk ederim…
YusuF Mescioðlu Onaralýkikibinoniki.
Sosyal Medyada Paylaşın:
bahçıvan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.