Cendel

( Þehitlerim, Can Þehidlerim: 44 )
(Yemâme’de þehid düþtü)

Ebû CENDEL (RA)

Ýman edip “Ebû Cendel” künyesi alýr,
Cendel, Bedir’den önce Müslüman olmuþtur,
Babasý O’nu hapsedip zincire vurmuþtur,
Baba eziyetine katlanmýþtý Cendel’im.

Habeþistan hicretinde bu yüzden yoktu,
Babasý Hudeybiye’de temsilci oldu,
Cendel’de bu ortamdan kaçýp kurtuldu,
Zincirleri sürüyüp gelirmiþ Cendel’im.

Babasý; Süheyl bin Amr oðlunu istemiþ,
“Hudeybiye Antlaþmasý’nda bu var” demiþ,
Oðlum verilirse “Ýmza atarým” demiþ,
Hürriyeti bir imzaya baðlý Cendel’im.

Resûl “Biz antlaþmaya uymalýyýz” dedi,
Böylece sadýk kalacaðýný gösterdi,
Ebû Cendel’e de sabýr tavsiye etti,
Allah’a teslim olandý Ebû Cendel’im.

Süheyl, oðlunu sürükleyip götürmüþtü,
Müslümanlarý kaplamýþ bir üzüntü,
“Yevmü Ebi Cendel” diye anýlan gündü,
Resûlden öðüt dinleyen Ebû Cendel’im.

Kureyþli elinde olan çok esir vardý,
Bu Müslümanlarýn çoðu evlatlarýydý,
Bunlardan Ebû Bâsir ki, kurtulup kaçtý,
Ebû Bâsir’i takip etmiþti Cendel’im.

Kýzýldeniz’deki Sifülbahre vardýlar,
Zamanla, Kureyþ kervanýna saldýrdýlar,
Kureyþ, anlaþmayý tek taraflý bozdular,
Resûl mektubuyla Medine’de Cendel’im.

Mekke Fethi’nde babasý iman etmiþti,
Oðluyla birlikte Dýmaþk Harbi’ne gitti,
Ebû Cendel, babasý için çok sevindi,
Babasýna kin beslemeyendi Cendel’im.

Baba Süheyl, Dýmaþk’ta þarap içti denir,
Bunun için Maide Sûresi gelmiþtir,
Hz. Ömer, baba Süheyl’e ceza vermiþtir,
Allah nizamý her yerde geçer Cendel’im.

Resûl vefatýna kadar orada kaldý,
Resûlün bütün gazvelerine katýldý,
Savaþlarda Peygamber’den hiç ayrýlmazdý,
Cenk edenlerin babasý olan Cendel’im.

Yemâme Savaþý’nda Cendel þehid düþtü,
Þehitlik gereði harp yerine gömüldü,
O, cenk meydanýnda þehir düþerek güldü,
Selamlar olsun sana ey Ebû Cendel’im.

Batýlda ýsrar eden babaya katlanmak,
Amel o ki, her þeyi Allah için yapmak,
Ýnsana yakýþýr, bir yapmadan bin sormak,
Ýslam ki, zulmü sevmez, sevdirmez yiðidim.

Þair: Abdullah Yaþar Erdoðan

Sosyal Medyada Paylaşın: