adam karanlýk bir sis gibi daðýldý sokaklara köþe baþlarýna ,tüm aralara ara caddelerine yaþamýn sancýlarý büyüdü daha geceler büyüdükçe içinde
kimse anlamadý onu sevdiði þarkýlarý mýrýldandý kimi kez ezberinden birkaç dize þiir kimseye anlatamadý ya da kimse anlamadý onu
geceler büyüdükçe içinde içinden çýkýlmaz oldu yaþamýn hain labirentlerinde savruldu durdu oysa o neler umuyordu
adam karanlýk bir sis gibi daðýldý sokaklara kaleminin ucunda sözcükler sustu sustu durdu hep konuþtukça anlamadý hiç kimse zaten soðuk bedeninden üþüdü taþlar artýk üþümeyecekti gün doðarken
Haluk Yolsal
Sosyal Medyada Paylaşın:
haluk yolsal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.