Bir dolu çocuklardýk
her yerde rastlanabilecek,
hem de tek;
her bir insan kadar!
Büyüsek de aðaçlarýn üzerinden inmedik
her nefes alan, sevgilimiz olabilirdi
yalnýzca soluðunu ense kökümüzde hissetmekten.
Bir hayat çünkü yalýndý yine bir baþka hayat kadar…
Bir an yakýlan bir kitapta hayatýn yüreði
bir baþka an ilk kez öpülen bir kýzdýr
ya da bir babanýn okuma öðrettiði çocuk üstüne
eðilen bedeni.
Sýcak ve camlarý buðulu bir oda
nasýl ayrýlýr güneþli kýyýlardan,
birinde vazodadýr çiçekler, öbüründe bahçelerde
birinde þarkýlar yoðunlaþtýrýr bir âný,
içimizi dolduran sonsuzluk yollara iter öbüründe.
Aþkýn yerini aradýk hayatta dönüp dolaþýp,
oysa hayatýn kendisiydi aþk
dalýndan kopan bir zeytin tanesindeki acýlýk.
Altýna yatsam aðacýnýn, gökler sevdiðimin gözleriyle dolar
çocuk gözyaþlarýnýn ýþýðýdýr yýldýzlar.
Ah, daha anlamadan hayatý
yirmilerde konup göcen öpüþler gibi
çalýndý hayatlarýmýz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.