SOY ADIN KALDI

Saçlarýna karlar yaðmýþ içinde ki mevsim bendeki gibi ayaz mý
Yüzünde ki fay hatlarý içimde ki depremin kaynaðý
Sen hala ana diþinle çiðnerken lokmaný benim yirmi altýmda aðzýmda diþ kalmadý
Galip kim, bu savaþý kim kazandý
Benden çaldýðýn gençlik ömrünü mü uzattý
Hangi bayram için sýzladý
Sofranda ekmeðini bölüþtüklerinde mi beni sormadý
Þimdi karþýma dikilip ’bir þeye ihtiyacýn var mý’ diye sorma bana
Benim çocukluðumda ihtiyacým vardý sana
Ýdam sehpasýna çýkmýþ bir gençliðin son arzusu gibi gelip gelip dikilme karþýma
Ben yaþarken istedim seni yanýmda
Adýnýn harfleri bile yok artýk lügatýmda
Kimliðimin üstünde yazan adýn kimliksizliðime þahit
Koynundaki yýlanýn zehrine kanýp umutlarýmý sen sattýn
Yýllar var gözyaþý dökmedim
Neden, niçin diye tek sual etmedim
Ellerin piçine Ata oldun da
Beni niye piç ettin demedim
Þapkaný önüne eðip de adýmý kahpe etmedim
Açlýktan öldüm de bir damla su dilenmedim
Yâr bilip de kimseleri sevmedim
Dost bilip de kimselere güvenmedim
Hayatýn yokuþlarýný týrnaklarýmla çýktýmda
Þu yaþýma geldim bir ’yoruldum’ demedim.
Ben seni özlememek için ömrümden dokuz sene diyet ödedim
Çaldýðýn gençliðime tek bedel istemedim.
Sen sýcak bir kasýða yaslarken baþýný
Ben kimsesizliðime kýlýf dikiyordum
.
Çölün ortasýnda debelenmekte olan ruhun
Mutluluk seraplarý görmesine izin vermedim hiç bir zaman
Ve z/aman diyenlere harlý bir gülüþ attým
Herkes gözümden taþtýðýný sanýrdý
Gebeliði elinde sonlandýrýlmýþ acýlý bir anne kadar
Sancýlý bir sürgündü oysa yaþananlar
Her þeyini sildim de aklýmdan
Soy adýn kimlikte kaldý baba
Soy adýn kimlikte kaldý

Suna A. GÜLSOY 09.12.2012 00:25

Yunus ÖZKAN’a deðerli yorumu için teþekkürler.
Sosyal Medyada Paylaşın: