Bazen ummadýðým anda aklýma gelir, Çocukluðumdan kalma pamuk þekeri. Kaldýrýma düþtüðüm de kanattýðým dizlerimi, Nasýl kendi baþýma silmeyi öðrendiðimi merak eder insanlar, Hayat derim hayat, Öðretiyor yaka yaka ciðerlerimi.
Kaç promil kahýr üflerim tek seferde diye, Ýdaaya girdiðim eþ dost muhabbetleri çýnlýyor kulaðýmda. Geçti diyorum geçti hepsi. Cesaret edemedi kimse, Çocukluðumdan kalma yaralarýma tentürdiyot sürmeyi.
Bir adamýn bakýþlarýnda söndürdüm En pembe düþlerimi, Baþýmý uzattýðýmda morg kapýsýndan içeri, Çürümüþ gençliðim selamladý beni. Dedi ki; ’ Azrail bile sattý seni ’...
Suna A. GÜLSOY
Sosyal Medyada Paylaşın:
Siyah Kurdelalı Kadın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.