Karanlýk ve gizlilik içinde Koparýlmýþ bir gül yapraðý gördüm Rengi masal mavisiydi Son bulmuþ bir aþkýn Derin çizgilerini taþýyordu Lakin hala güzel duruyordu
Oysa Hüznün bütün renklerini çekmiþti içine Sonsuzluðun sýnýrýnda duruyor Bir umut yeniden can bulmayý bekliyordu Gözleri yumulu gülün Hayatýn sallanan beþiðinde uyur gibi Masal mavisi gülüþüyle Iþýltýlý yanlarýný sergiliyordu Çünkü umudun rengini temsil ettiðini BÝLÝYORDU
Siyah gecelerin kýlýcý hüzün kýzýlýyla buluþsada Sokaklarýn derininde ki ses yankýlanýp Korkutmaya çalýþsada Ben umudun rengiyim dercesine Pes etmiyordu Çünkü Masal mavisiydi o Umudun rengi,sevdanýn ta kendisiydi Bu yüzden Vazgeçemiyordu....
yazan seslendiren yalnýz adam kalemi kýrýk mehmet aküzüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetakuzum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.