Hayat bazen dokunur insana

Hayat bazen dokunur insana ama sen sakýn dönüpte arkana bakma, bakarsan maziden kalan yaralarýný görürsün, çaresizliðini görürsün, þimdi dimdik durma zamaný kahpe hayata inat, uðruna ölünecek sevdalar kaldýmý dersin yaþadýðýn binlerce hayal kýrýklýðý ve yüreðinin ortasýndaki o büyük sancý varken,

Bir zamanlar göz göze geldiðinde utandýklarýn vardý þimdi ise yüzüne bakmaya utandýðýn iki yüzlüler var, sen kaç gece yastýðýna göz yaþlarýný dökerken senin bu haline kahkahalar atanlarý unuttunmu,

Unutma seni hiçe sayanlarý ve yine unutma bir ihanet hançeri olup sýrtýna saplananlarý, yaktýðýn her sigarada düþündüklerini, kýrdýðýn her kadehte maziye gömdüklerini unutma,

Kin beslemek sana göre deðil ama dostunu düþmanýný bil sýrtýný tek yaslayacaðýn þeyin bir duvar, zorda kaldýðýnda sana tek destek olanýn yaradan olduðunu bil, dostluklar bir menfaat önünde diz çökerken fazla dostun olmasada olur ama gerçek dostlarýndan vazgeçme,

Eðme boynunu baþýn hep dik dursun bu sessiz yakarýþ bir son bulsun, yumruklarýný sýkarken ve kalktýðýn yerden bir kurþun gibi saplanýrken belalara yanýndakiler yoktu gördünmü?

Tesbihini sallarken sessiz bir nezarethane voltasýnda, kapana kýsýlmýþ bir kurt misaliydin biliyorum ve yine biliyorum diþlerini sýkarken yaptýðýn fedakarlýklara karþýlýk olarak yorgun bedenine sýkýlan kurþunlarý,

Sabret olanlara sabret seni hiçe sayanlara yüreðini yakanlara sabret, sen yinede hep dik dur eðme boynunu söylesene kim düþündü bu oyunun sonunu...

Burak Kurunç

Sosyal Medyada Paylaşın: