Tuhaf! Tüm isimleri özgürce haykýrýrken, bir tek isim müebbete mahkum edilir yüreðimizde Ve, yüreðimizin dehlizlerinden yönetir; haykýrdýðýmýz tüm isimlerin týnýsýný, ahengini/ Ürpeririz !
Tuhaf! Biz kahkahalar atýyorken olabildiðince Kristaller yýldýz, yýldýz saçýlýr evrene vallahi! Ve biz daha çok, daha çok güleriz Yýldýzlar gözyaþý olur yaðar yüreðimize/ Oysa biz, yalnýzca gülüyorduk? Küseriz!..
Tuhaf! Neden býkar ki dal, yeþerttiði yapraktan? Kýrmýzý gül neden kýrmýzý/ Manolya neden beyaz? Neden hep öyle hüzünlü sýzar kan, incecik bir çatlaktan Belki, hep yüreðimize bakmaktan kan tutar biraz/ Düþeriz!
Meral Adak.
Sosyal Medyada Paylaşın:
MeralaAdak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.