Yağmurlu Bir Cumartesi Zorunlu Vedalara Çıkarıyorum Sözcüklerimi Doğan Güneş
Yağmurlu Bir Cumartesi Zorunlu Vedalara Çıkarıyorum Sözcüklerimi
Ayaðýna karpuz kabuðu koymuþ zamanlar serüvenci bir düþü dize getiriyor küçük kýzý annesi çaðýrýyor sokaktan makyajsýz ve maskesiz kýz kendinden önceki þiirler gibi tutunamadan parmaklarýma dört mevsim bahar bir türküye hüznü düþürüyor ne yazýk! küçük kýzý ihanetler çaðýrýyor hafif meþrep bir vapurun güvertesinden yazýlýp temize çekilmiþ tüm þiirler kapalý giþe ’umut var mý? diye sorma küçük kýz bakabilene görebilene’
göðe bakýp çocuk diliyle sordu adam
toprak yaðmura rüzgar yapraða dallar ýþýða çaðrýlý ya þiir iki kaþýn arasýndan vurulur mu þiir?
küçük kýzýn dili mektupça
rüzgar yapraðý savuracak ýþýk dala dokunacak fidesinde yepyeni bir sevince duracak toprak güneþ yeni umutla doðacak
sonra yeni bir sorunun taytayýna yaslandý adam
kendi sesimizi bile unuttuðumuz günlerden vuruluyoruz her ne kadar göðün bundan heberi olmasa da göðün dili lâl
’Bir parmak sevgide fýrtýna koparmak neyse de zeytinin fidesine ekilen hiç bir harf boy atmýyormuþ meðer’..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Doğan Güneş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.