Hak Etmemiştim

Minnetten usandý, dil de, kalem de,
Beni el görmeni hak etmemiþtim.
Aþkýmý unutup, baþka âlemde,
Hayaller kurmaný hak etmemiþtim.

Kýrýlmýþ iðneyle kuyular kazdým,
Gözünün rengine ömrümü yazdým.
Yolunda topraktým, elinde sazdým,
Sýrtýmdan vurmaný hak etmemiþtim.

Hüznümün külleri senin ürünün,
Hasretin resmidir, âlemde ünün.
Vefasýz olmanýn bin bir türünün,
Sýrrýna ermeni hak etmemiþtim.

Hüzünlü halinden sevgi umduðun?
Kahve gözlerimden eksilmez buðun
Yaralý kalbime en son sunduðun,
Zehirden dermaný hak etmemiþtim.

Kalbimin ucuyla beþ yýl taradým,
Ýpek saçlarýnda kaldý muradým.
Yalvaran ellerle vuslat aradým,
Hasrete sarmaný hak etmemiþtim.

Adýný yazarým, sabýr taþýma,
Hayalin mevsimdir, hasret yaþýma.
Ayrýlýk ipinden dertli baþýma,
Çoraplar örmeni hak etmemiþtim.

Rakibim olmadan gemiler yakýp,
Gitmezdin kalbimi kýrýk býrakýp.
Saðýr sultan gibi yüzüme bakýp,
Alaycý durmaný hak etmemiþtim.

Mehmet Nacar
Sosyal Medyada Paylaşın: