ÖZÜM KANIYOR
Bu kadar ýzdýrap iþkence yeter
Gün yirmi dört saat özüm kanýyor
Hayatým geçiyor gün günden beter
Ciðerim yanýyor özüm yanýyor
Gözümden vaz geçtim sözüm kanýyor
Her gün milletime sövüyor düþman
Ýnsan yaþamaktan hayattan piþman
Hurdahaþ olmuþum bir yerden düþmem
Ciðerim yanýyor özüm yanýyor
Her gün sürünmekten dizim kanýyor
Ekmek yok, pastayý bulanlar yesin
Korkuyor insanlar nasýl söz desin
Çok zaman yalvarýr ölüm nerdesin
Ciðerim yanýyor özüm yanýyor
Yediðim tokattan yüzüm kanýyor
Evladý ayali kaybettik çoktan
Bunca ömür sürdük süründük yoktan
Artýk bu sabrýmýz boþandý oktan
Ciðerim yanýyor özüm yanýyor
Kaybolan her þeye özüm kanýyor
Umutla çalýþtýk zaman bilmedik
Gözyaþý döktük yasla gülmedik
Çile çektik amma þükür ölmedik
Ciðerim yanýyor özüm yanýyor
Bu kem talihime gözüm kanýyor
Mustafa Göktekin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Göktekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.