ACI BİR HİKAYE

Ömrüm boyunca
Koþup oynadýðým bu yollarý
Artýk oynayamaz oldum
Nezaman doðrulup kalkmaya çalýþsam
Olduðum yere çöküp kalýyor ayaklarým
Öylesine çok koþmak istiyorum ki
Kaderin kötü sillesinden kaçarcasýna
Kimseler beni yakalayamasýn diye
Nekadar kaçmaya çalýþsamda
Yaþadýðým geçmiþimden
Aslýnda hiçbiryere kaçamayacaðýmý
Çok iyi biliyorum.

Ben böyle olmayý
Hiç istememiþtim aslýnda
Ama ne yapayým kader iþte
Benim bundan böyle yapabileceðim
Pek fazlada birþeyim yok artýk
Yinede herþeye raðmen
Hayatýn tadýný çýkartmaya çalýþýyorum
Ýnadýna yaþayarak
Ve kaderime gülümseyerek
Belki ayaklarýmý kaybetsemde
Benim için sadece
Ellerim dahi olsada yeterli.

Aslýnda
Benim bu yaþadýklarým
Ve ardý ardýna bitip tükenmeyen
Yaptýðým büyük hatalarým
Bütün insanlara büyük bir ibret
Zamanla çok iyi anlasamda
Bana verilen nasihatlarý
Artýk herþey için çok geç
Dolu dizgin yaþadýðým
Çocuklar gibi caddelerde
Parklarda koþup oynadýðým
O mutlu günlerim
Artýk mazide kaldý.

Bundan böyle
Benim için
Kim ne söylerse söylesin
Hiç biri umrumda deðil
Ben sadece yaþamak için yaþýyorum
RABBÝMÝN bana sunduðu
Bu eþsiz bedenime
Sahip çýkabilmek
Onu korumak kollamak
Benim en þerefli görevim
Canýmýn son damlasýna kadar
Artýk geçmiþim hakkýnda
Ne söylesem herþey boþ
Kaybettiðim ayaklarým
Gelmeyecek geriye.

Ufuk GÜNEY

--------------------------------------------------------------------------------
Çok genç yaþýnda
Tarafik kazasý sonucunda
Ayaklarýný kaybettiði
Çok sevdiðim kardeþim için
Yazmýþtým bu acý ama gerçek þiirimi






Sosyal Medyada Paylaşın: