BEYAZ

Sen uzak dünya düþlerim,hayallerimin gidebildiði en uç nokta,
Açýldýðým uçsuz bucaksýz denizler,
Rüzgara karþý söylediðim þarkýlarsýn,
Sen akþamlarý baþýmý koyduðum elyaftan yastýðým,
Derin bir nefesle baþladýðým,tan yeri aydýnlýðý sabahýmsýn…
Ýçimde doðan güneþ,içimde çalan ýslýk,içimde uzaklaþan sren sesisin sisli dað yamaçlarýnda…
Sen,bitmek bilmeyen bir umutsun,düþtüðümde,dizlerim kanadýðýnda
Ansýzýn uzanan bir elsin,ne yapsam,nereye gitsem,kimle konuþsam,
Hep aklýmdasýn…
Bütün bunlara raðmen,SENSÝZLÝK…
Aðzýmýn acý tadý,korkulu rüyam…
Bütün bunlara raðmen sensizlik,
Islak kaldýrýmlar kadar soðuk…
Bir çocuk ümidiyle avutuyorum kendimi,
Gördüðüm bütün yüzler senin,
Düþlerimle bembeyaz bir kar ülkesi kurdum sana,
Sevgimiz kadar beyaz…

Sosyal Medyada Paylaşın: