duvarlarým vardý kendimden önce... miþli geçmiþ anlarda zamansýz zamanlarda tüm yaþanmýþlýðýma özel ördüðüm. kendime geç kalmýþlýðýmda belki ondandý hani mazeret göstermeksizin ilk vesaiti. kaç mola yerinde teðet geçtim posta kutularýný ve kaç gece salondaki çek yat tanýk oldu sessiz, çýlgýnca ihtilallere.. sesine yabancý bir ses hapsediyorum tüm sessiz çýðlýklarýma inat... el iþaretiyle sorguluyorum... nerde/sin?
(...) Sosyal Medyada Paylaşın:
eksik susmalar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.