Yüreðimin derinliklerine sakladým seni
Adýna þiirler yazdým hayaller kurdum
Aldýðým her nefes sigaramda duman
Damarlarýmda dolaþan kan oldun...
Öyle çok sevdim ki seni canýmda can oldun
Sevincim acým gözyaþým
Rüyalarýmýn kadýný oldun
Yinede sevgimi anlatamadým sana
Anlatamadým yar...
Bu gün yine seni düþünüyorum
Derin düþüncelere dalýyorum
Satýrlarca adýný yazýyorum
Yinede anlatamýyorum
Seni ne kadar çok sevdiðimi
Anlattýkça sözler tükeniyor
Yüreðim kanýyor
Yinede seni çok seviyorum...
Oysa þimdi yalnýzým
Yürüdüðüm sokaklar sensiz
Kaldýrýmlar soðuk hava buz gibi
Rüzgarlar savuruyor saçlarýmý
Yarýnlarýmý gençliðimi alýp gittin sen
Þimdi dudaklarýmda bir adýn kaldý
Yüreðimde býraktýðýn derin bir sýzý
Þimdi umutlarým hayallerim aðýr yaralý...
Gidiþinin ardýndan çok seneler geçti
Unutmayý nedense öðrenemedim
Düþünüyorum da bazen
Bu aþkýnda sonu geldi galiba
Hoþcakal diye son sözümü yazýyorum
Bu þiiri sana bir hatýra býrakýyorum
Ve ben gidiyorum...
Gidiyorum hüzünlere karanlýk gecelere
Gidiyorum dönüþü olmayan meçhule
Gidiyorum sevgili belki de ölüme
Sonu olmayan bir sevdanýn
Kahrýnla acýlarýn la
zindan oldu bu hayat...
Býrak ta sensiz acý çekmeden
Seni görmeden o günleri hatýrlamadan
Bir baþýma kalayým , býrak ta öleyim yar
Huzur ile göçeyim bu dünyadan
Sensiz bir baþýma acýlarýmla öleyim yar.
þiir. Ömer Karagöz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.