Sonbahar

Bir gece
Ve sonbahar...

Sesinin yorgunluðu aðýr bir kayaydý
Omuzlarýmý çürüten..
Uyuyordun sýlanýn ötesinde
Annen özlüyordu
Baþýný okþayan sýcacýk elleri uzaðýndaydý..
Yanýnda olmak istiyordum
Baþýn dizlerimin üzerinde
Ve yalnýzca ellerimin sýcaklýðý alnýný serinleten
Olmuyordu...
Kalbimde yanan ateþi hissetsen
Belki...

Karnýna saplanan aðrýlar
Kalbime saplanýyordu
Yüreðimin ince sýzýsý oluyordun..

Uyuyordun benim çok uzaðýmda
Sen uykusuz kalýþlarým oluyordun
Özlüyordum
Saçmaydý belki
Görmemiþtim seni
Ama seviyordum iþte
N’aparsýn...
Özlüyordum,
Soðuk rüzgarlar esiyordu mesafelerin ardýnda
Çýplak kelimelerin taþýdýðý..
Yalnýz kalýyordum
Sevmeyi isterdim diyordun
Ýstemiyordun oysa
Ve ben yine özlüyordum
Sonra yalnýz kalýþlarým oluyordun..
Merak ediyordum
Küçücük ayaklarýný
Yakýcý bakýþlarýný
Sýcacýk ellerini
Hayran olduðum gülüþünü
Seni..
Yarým kalacaðým an’ý düþünüp
Hüzne gömüyordum yüreðimi
Kalbim seni çaðýrýyordu
Duyuyor muydun ?
Duyuyor musun ?
Sonbaharýn soðuðu muydu
Buz kesmiþ kelimeler miydi
Üþüten, bedenimi
Ruhumu..

Hissiz kalýyordu ellerim, ayaklarým
Saplanýp kalýyordu ecel gelmiþçesine ruhum bir köþeye
Hayat feri gitmiþ gözbebeklerimin önünden geçiyordu
Burun buruna kalýndýðýnda gitmelerle.

Özlüyordum
Sonbahar gelmiþti
Ama bize..

Üþüyordum
Sonbahar gelmiþti...

Ýsmail ALTIN
Sosyal Medyada Paylaşın: